19 jan Timo woont nu een half jaar bij ons

Als je je hond naar aanleiding van een aaneenschakeling van zeer zware epileptische aanvallen, na zorgvuldig overleg met de dierenarts, moet laten inslapen, is dat bijzonder verdrietig. Eenieder die al eens afscheid heeft moeten nemen van zijn of haar hond, zal het met me eens zijn dat ik mij zelfs nog voorzichtig uitdruk. Een tijdje wilde ik geen nieuwe hond meer. Ik wilde die pijn van afscheid niet nog eens meemaken.

Een poos later waren wij bij Barry en Hermien Beijl, die we al jaren kennen, en vroeg Hermien of wij niet opnieuw een hond wilden. Ze weet dat we gek met honden zijn. Ja, dat zouden we wel willen maar…Wij vertelden nog eens ons dilemma.

Een paar weken later belde Hermien mij en zei: ‘Henk, ik heb een hond voor je!’ Het is een Australian Cattle Dog die Hondenplusagressie uitgebreid getest en getraind had. Een hond waar in het verleden stevig mee getraind was maar die het hoogste wedstrijdniveau net niet kon halen. Oh ja, hij had ook nog bonje gehad met een Labrador die hij niet wilde loslaten. Kortom, een pittig meneertje dus die hoog in z’n driften kon komen.

Wij wilden eerst wel even goed praten over deze hond zodat we een duidelijk beeld kregen van de voorwaarden en mogelijkheden. Hermien en Barry zijn gelukkig zeer ervaren in het trainen van dit soort honden en ik heb een grenzeloos vertrouwen in de liefde, kennis en kunde van deze beide mensen. Zeker als het over een hond gaat, maar ook met mensen hoor. 😉 Ik ken ze al zo lang en heb ze, in mijn ogen, bijna wonderen zien verrichten met diverse honden. Maar dat is slechts een deel van het gebeuren, het andere deel is dat wij als nieuw baasje ook bij de hond moeten passen. Hermien en Barry hadden hier al over nagedacht en vonden duidelijk van wel.

Timo woont nu al een half jaar bij ons en nee, het is niet altijd van een leien dakje gegaan. Gelukkig konden we met onze vragen altijd bij Hondenplusagressie terecht en… we kregen antwoorden! Wat Barry en Hermien Timo hadden geleerd moeten wij natuurlijk wel onderhouden. Geef je Timo teveel ruimte, dan geef je hem het idee dat hij z’n gang wel kan gaan. En dat kan hij juist niet aan. Privileges moet ‘ie verdienen, structuur en een zekere hand zijn hierbij nodig en we moeten ervoor zorgen dat alle gezinsleden dezelfde taal spreken.

Dat zijn de kaders en hiermee hebben we nu een ge-wel-di-ge hond en zijn we Hermien en Barry ongelofelijk dankbaar voor hun tips en tools

Zonder sentimenteel te worden en te overdrijven maar Timo is met hun hulp een duidelijke verrijking voor ons gezin.

Henk Lambeck