Ja, een droom werd werkelijkheid Noach, toen ik jou kreeg. Niet omdat ik zo graag een Mechelse Herder wilde maar omdat ik je mocht aanschaffen en proberen een diensthond van je te maken. In mijn ontwikkelplan had ik aangegeven dat ik de nieuw aangeleerde technieken uit mijn gedragstherapie wilde toepassen om jou positief belonend ‘op te bouwen’, zoals je dat noemt.

Ik was een voorvechter want niet eerder was een diensthond afgericht op deze manier, met een clicker en de hele santenkraam als het gaat om positieve beloningen. Het was een weg waarin we samen flink werden beproefd. Een hond een kunstje leren is niet zo moeilijk maar in alle omstandigheden de bereidwilligheid tonen om te werken, dat is iets anders! Dus met vallen en opstaan puzzelde ik. Het resultaat was verbluffend! Een super stabiele diensthond die ook sociaal was.  En… altijd bereid om te werken. Het lukte je zelfs bepaalde stoffen te discrimineren! Voor het afzoeken van mensen durfde ik mijn hand voor je in het vuur te steken… als jouw neus  de plek zette: DAN ZAT DAAR WAT!

Gelachen, dat hebben we absoluut ook. Die keer dat je weer eens een broodje rook tijdens het doorzoeken van een rijdende trein. Eerst de passagiers afsnuffelen en dan een snoekduik maken onder de stoel. En voordat ik ook maar iets kon zeggen zat het broodje in je holle kies. Zo ook een keer in de internationale trein. Ik keek naar rechts maar links zat een man met een biefstuk. Dat had jij al geroken en voor ik het doorhad had jij het stukje vlees van zijn bord gegrist. Toen ik ook naar links keek, zag ik
een man verdrietig naar zijn lege bord staren met zijn bestek in de aanslag. Collega’s achter me hoorde ik gniffelen en vertelden mij wat je had gedaan. Ik heb snel mijn excuses aangeboden en een nieuwe biefstuk geregeld. Noach, eten was voor jou nooit genoeg.
Wat hebben we veel acties gedraaid, altijd wilde je werken!

Vele kinderen hebben je als voorbeeldhond gehad tijdens de lessen over drugs. Al stond er een heel schoolplein met kinderen om je heen, dat maakte jou niet uit.

Je kreeg op een gegeven ogenblik last van je rug en moest de dienst uit. Het was genoeg voor je, dus met pensioen.

En natuurlijk mocht je bij ons blijven!! Dat was geen  vraag.. Je ging een tweede carrière tegemoet. Als trainingshond voor andere honden bij Hondenplusagressie.Wat heb ik met jouw hulp veel andere honden getraind en jij geduldig wachtend, liggend op het fietspad, totdat ik klaar was.

Op een dag kwam ik bij de kennel kwam en je kon bijna niet meer opstaan. Je grijze snoet had je al een tijdje en je ogen hadden ook wat staar maar het feit dat je je eten liet staan en niet meer overeind kon komen was voor ons een teken. Je hebt nog een laatste route over het terrein gemaakt en viel in mijn armen in slaap. Met hulp van de dierenarts gaven wij je de rust die je zo verdiend had.

Dag lieve Pixel, Noach..Pik..wat hebben we veel van je geleerd en genoten.. We hebben een vlinderstruik bij je geplant en iedere zomer als we in onze tuin bij deze struik zitten, denken we aan de fijne herinneringen.

Hermien Beijl
Instructeur – Gedragstherapeut – Gedragstester