27 mrt In memoriam Zeus

Het is vrijdag 23 maart 2012 als ik thuis kom van mijn werk en mijn oude dibbes een beetje verward in de kamer zie staan. Hij heeft pijn en stond een beetje verdwaast voor zich uit te staren. Een pijnstiller gegeven en het werd iets beter.

Zaterdagochtend kwam ik in de kamer en zag ik dat hij gebraakt had. In het braaksel zat een stukje leren riem. In overleg met de dierenarts een braakmiddel gegeven. Toen braakte hij nog wat stukjes riem uit. Maar het bleef slecht gaan en mijn lieverd krabbelde niet veel op.

‘s Nachts heeft Zeus bij ons op de kamer geslapen zodat wij hem goed in de gaten te konden houden. De volgende ochtend wederom naar de dierenarts gebeld en deze verwees me toch door naar een specialist.  Ik heb de specialistische dierenarts gebeld waar ik altijd heen ga met mijn diensthonden. Nadat ik het probleem had voorgelegd,  kon ik direct naar de praktijk (dierenkliniek Nunspeet) komen. Daar aangekomen is er een röntgen gemaakt waar vlekken op te zien waren.  Vervolgens heeft de specialist Zeus geopereerd en zag ze direct wat er aan de hand was. Zeus had nog een stuk riem in zijn darmen zitten, maar dat was niet het grootste probleem. Erger was dat hij vol zat met tumoren. Dit is waarschijnlijk ook de reden geweest dat hij de riem heeft opgegeten, omdat hij pijn had. Als je een oude hond hebt en hij doet dingen die hij als pup ook deed, bijvoorbeeld voorwerpen opeten, kan dit mogelijk te maken hebben met dementie. Zeus heeft dit echter als pup nooit gedaan en was nog jong, het voor hem dus echt een manier om de pijn kwijt te raken.

Dan komt de moeilijke beslissing om hem te laten euthaniseren.

Het is zondag 25 maart en Barry en ik zijn bij hem als hij zijn laatste adem uitblaast.

Hoe je het ook went of keert het is een hond waarvan de rasstandaard hem in de weg zit omdat hij bijna niets laat zien aan pijn. Volgens de dierenarts had het niets uitgemaakt als ik eerder alarm had geslagen. Ook dan was hij helaas niet meer te redden geweest.

We hebben veel met Zeus meegemaakt en hij heeft mij in de moeilijkste periode van mijn leven gesteund. Daarom doet het zo ontzettend pijn om hem te moeten missen. In levende lijve is hij weg maar in onze gedachten blijft hij bestaan. En de mooie studio-opnames zorgen ervoor dat we altijd een mooi beeld van hem blijven houden.

Bedankt lieve Zeus, voor je trouwe vriendschap en wat zullen we je nog lang missen.

Barry & Hermien