Jane was extreem angstig voor de hele wereld

Jane kwam bij ons toen ze zeven maanden oud was, een plaatje van een Duitse Herder (langstokhaar) met een geweldige bloedlijn op papier. We wisten dat ze bang was en na elf jaar lang een geweldige Duitse Herder gehad te hebben dachten wij: “Dit gaan wij wel even regelen.”

Al snel bleek dat Jane niet een beetje angstig was, maar ze was bang voor alles. Haar grootste angst waren onbekende mensen. Na een poosje wennen aan ons gezin zijn we met haar gaan trainen en gaan prikkelen. Na een paar maanden merkte we dat dit niet werkte en daarom namen wij tijdelijk een oudere duitse herder bij ons in huis om haar met kopieergedrag weer op de rit te krijgen. We probeerden van alles om onze mooie lieve Jane te helpen. Ook een gehoorzaamheidscursus hielp niet, Jane wilde alleen maar vluchten, vooral weg van die vreemde mensen. We hebben ook veel goed bedoelde adviezen opgevolgd, vooral prikkelen werd ons aangeraden en dat deden wij dan ook.

Naarmate de tijd verstreek merkten we dat Jane steeds meer in zichzelf keerde, was rusteloos en lag de hele dag onder de tafel. Jane werd niet de actieve Duitse Herder die wij graag van haar wilde maken. Bij ons kwam steeds meer de vraag naar boven: “Doen wij het wel goed?” 
Via een kennis kwamen we in contact met “Hondenplusagressie”. We hebben een afspraak gemaakt en kort daarna kwam Hermien bij ons langs om een intake te doen. Tijdens het gesprek legde Hermien duidelijk uit hoe ze te werk gaat en welke stappen wij het beste konden nemen.

Wij besloten om een gedragstest te doen, omdat wij graag wilden weten hoe sociaal Jane was en of we haar angst konden verminderen. Om haar een week af te staan was erg moeilijk, toch hebben we het gedaan. Uit de analyse kwam naar voren dat haar angst ook om zou kunnen slaan in agressie en dat we met Jane moesten gaan trainen. We hoefden de hoop nog niet op te geven, maar de voortgang zou langzaam gaan. We besloten om de gedragstherapie meteen aan te laten sluiten en Jane ging 6 weken intern bij Hermien en Barry. Regelmatig kregen wij filmpjes en updates over Jane.

Na zes weken gingen we onze mooie Jane weer ophalen. Hierna gingen wij ook in training bij Hermien en Barry. Wij leerden Jane vanuit rust prikkels te geven en haar wereld te verruimen.

Heel langzaam ging het beter, in en om het huis merkten we dat Jane zich meer en meer op haar gemak ging voelen.

Het ging met vallen en opstaan, maar altijd waren Hermien en Barry beschikbaar voor advies.

Buiten ontspande Jane vooral als we met haar gingen fietsen, we zagen dat ze dat fijn vond. Tot het moment dat ze mank ging lopen en moeite kreeg met opstaan. Onze hond van nog geen twee jaar oud en het leek wel een hond van twaalf. Na een medisch onderzoek bleek dat zij naast haar angst ook verschillende ernstige lichamelijke aandoeningen had. Als baasjes hebben wij toen de moeilijkste beslissing ooit genomen. Met lood in de schoenen informeerden we Hermien en Barry, want zij hadden ook veel energie en liefde in onze mooie Jane gestoken.

Ondanks dat wij afscheid hebben moeten nemen van onze mooie Jane kijken wij terug op een plezierige samenwerking. Hermien en Barry hebben veel ervaring met hondentraining. Naast de juiste trainingsadviezen zorgen ze ervoor dat je consequent bent en blijft.

We hebben er daarom voor gekozen om met onze nieuwe pup Tezz ook bij Hermien en Barry te trainen.

Marcel en Diana