15 okt Bella bevalt van 10 pups
Het is woensdagmiddag als ik de rust van onze Bella, Dobermann-teef, zie veranderen in onrust. Natuurlijk is ze de laatste week wat sneller moe en hijgt ze meer. Tja, als je die buik ziet is dat niet vreemd. Ze waggelt als een eend. En 7 of 8 pups dragen, is ook niet niks. Als ik haar zo heen en weer zie drentelen dan weet ik dat Moeder Natuur zich ieder moment kan aandienen. De pups komen eraan.
Ik besluit vast het eten klaar te maken voor de avond en zorg dat alles klaar staat voor de bevalling. De voorbereiding was goed geregeld dus ik hoefde mij geen zorgen te maken. Barry was voor werk in het buitenland maar gelukkig kwam Sanne, de dierenartsassistente, mij die avond helpen en was er al aan het eind van de middag. Gelukkig, want ik moet er niet aan denken om dit alleen te doen.
Ik was nog met een vriendin aan de telefoon toen Sanne rond kwart over acht naar buiten kwam en riep: “Hermien, de weeën zijn begonnen”. Ik wist niet hoe snel ik naar de kraamkamer moest gaan en ik geloof dat ik nog net “Doei!” zei tegen mijn vriendin.
Daar zat ze, onze Bella. Rechtop om de weeën hun werk te laten doen. Wat was ze moedig en omstreeks 21:00 uur kwam de eerste pup.. Wat een klein en schattig teefje. Maar toen het vlies door was liet ze direct van zich horen en zette een keel op. Dit was duidelijk een pittig teefje! Bij het eerste pupje keek Bella nog een beetje alsof zij zich in een vertraagde opname bevond. Maar dat was van korte duur.
We verwijderen het vlies van de pup, zuigen de longen en neus leeg, wegen haar en leggen haar vervolgens weer snel bij moeders.
Alsof ze nooit anders gedaan had, ging Bella op haar zij liggen om de pup te laten drinken
Geweldig! Wat een oermoeke.. En Sanne..wat een geweldige hulp! Twee andere vriendinnetjes waren er inmiddels ook voor de praktische ondersteuning. Het was een echte vrouwenbedoening. Tussen de komst van de eerste en tweede pup zat 1 uur en 15 minuten en ook de tweede was een teefje! Een wat forsere dame. Nummer drie kwam ruim twee uur daarna. Ach wat was Bella aan het steunen en kreunen voordat de pup kwam. Maar zo vreemd is dat niet. Deze pup is 50 gram zwaarder, een reu en in stuitligging. Maar eenmaal geboren volgt ook voor hem weer hetzelfde ritueel. Bijzonder aan deze pup was dat mijn zus en haar kinderen bij de geboorte waren. Mijn zus had het nieuws bereikt en was nog even snel met haar kinderen komen kijken. Na een snelle kus vertrokken ze weer zodat het rustiger is voor Bella.
En zo ging het de hele nacht door, tot half zeven ’s morgens. We hadden inmiddels 4 reuen en 4 teven. Waarbij 2 in stuit lagen en bij 2 de placenta al door was. De angst voor een dode pup was reëel maar nee hoor. Dit zijn overlevers!
Wij gingen om 07:00 uur naar bed om even een paar uurtjes te slapen. Maar ja, wie kan er nou goed slapen als je hond net bevallen is? Na 2,5 uur was ik al weer wakker. Toen ik beneden kwam geloofde ik mijn ogen niet. Nog twee? Hoe dan? Nou, Bella had de laatste twee zelf ter wereld gebracht. Ze had al 8 keer geoefend en kon het nu blijkbaar wel alleen. Dus snel de pups markeren en wegen zodat we ze goed in de gaten kunnen houden.
Hermien Beijl