Timo, de Cattle dog met pit

Na 20 jaar labradors te hebben gehad, gingen we voor een ander ras. Dit werd een pittige Cattle Dog, dat hebben we geweten.

We hadden toen ook nog 3 Labradors. De Cattle Dog is een leuke hond met pit, we hebben ook met haar de nodige trainingen gedaan. Het was zeker iets anders dan een Labrador. Dit merkte je buiten en op de trainingen. Als er een hond tegen haar gromde, dan wachtte zij op het moment om verhaal te halen. Honden die veel blaften, daar hield ze ook niet van en ook die kregen van haar een correctie. Ik ben tot Landelijk GG1 gekomen. Door lichamelijke klachten van de Cattle, blaasproblemen en een staarthernia kon ik met haar niet meer intens trainen. Wel heb ik nog in aangepaste vorm behendigheid gedaan. En ze deed het best goed.

Met de jongste Labrador deed ik behendigheid en jacht, helaas moest ik dit stoppen omdat de Cattle haar na een renpartij terug wilde halen en haar achterpoot vast had. Hier heeft ze een blessure aan overgehouden die niet meer goed is gekomen.
Ik heb tot 4 jaar geleden behendigheid met de Cattle gedaan tot het niet meer ging. We hadden nog een Labrador van 11 jaar en de Cattle teef van 6.

Toen zijn we op zoek gegaan naar een Cattle herplaatser en kwamen terecht bij de Cattle Dog Coach. Er was daar een reu van 13 maanden, zijn eigenaar moest studeren en had geen tijd meer voor hem. Wel was er iets met een Jack Russel gebeurd, maar wat dat was kregen we niet te horen en hij had lijnagressie. We zijn gaan kijken en het klikte gelijk, dus namen we hem mee naar huis.

Thuis en buiten ging het in het begin redelijk. Bij kleine hondjes bleef hij aan de lijn en bij sommige grote los. Hij speelde graag met zijn bal en we deden elke dag oefeningen. Thuis begon hij vervelend tegen de oude Labrador te doen, happen in haar achterpoot. Hij had het altijd op haar voorzien. Ze mocht niet bij ons in de buurt komen. Met de andere Cattle ging het goed. Ik liet ze apart uit om ze beide aandacht te geven.

Ik ben met hem bij de KC Zeeland gaan trainen. We zijn halverwege de EG-cursus begonnen en hij had de meest punten op het examen. Verder met VEG maar helaas gromde er een hond tegen hem en dit was hij  niet vergeten tijdens het examen. Punt aftrek maar toch nog hoge punten. Club GG: weer de beste. GGB landelijk was een ander verhaal, omdat het op een vreemd terrein was en er vreemde honden bij kwamen, was het niet zo leuk meer.

Ik heb toen besloten om niet meer verder te gaan, maar behendigheid te gaan doen. Ook daar weer wennen aan andere honden, er zat zelfs een pittige Jack Russel in zijn groep. Eigenlijk ging het best wel maar ik moest wel heel goed de signalen in de gaten houden. Snel kwam hij al bij de gevorderden en weer een Jack Russel, maar al die honden werden door hem geaccepteerd. Hij was goed dus misschien toch wel aan wedstrijden meedoen, maar dan had ik weer hetzelfde als bij de GG, dus toch maar niet.

Als mijn man en/of de kinderen thuis kwamen dan begon het. Hij werd druk, hapte naar de andere honden.

Thuis hadden we voor hem veel aanpassingen gedaan. Helaas had hij, ondanks alle aanpassingen, toch de Cattle teef te pakken gehad. Het bleef thuis onrustig. Als ik alleen thuis was, was er niets aan de hand. Als mijn man en/of de kinderen thuis kwamen dan begon het. Hij werd druk, hapte naar de andere honden. Als er vriendjes over de vloer kwamen, wilde hij dat niet, met verjaardagen ging hij naar kennissen of wij vierden het buitenshuis. Wanneer er door ons iets gegeten werd of als we eten gingen bereiden was het een groot probleem, niemand mocht in de buurt komen. Samen met de andere honden eten ging niet, daarom at hij altijd al apart. Tot hij weer de Cattle teef te pakken had.

Voor ons was de grens bereikt. Hij moest weg met pijn in ons hart, maar voor de thuissituatie beter. 3 jaar is hij bij ons geweest.

We kwamen via via terecht bij Hondenplusagressie. Barry en Hermien waren aardig en begripvol. We hebben afstand gedaan van de Cattle. We bleven met veel verdriet achter en spanning of hij door de test zou komen. Gelukkig is dat gelukt. En nu hopen dat hij goed terecht komt.

Jammer dat we Barry en Hermien niet eerder hebben leren kennen, dan was het zeker allemaal anders gelopen.
Bedankt,  Desiree